W tym szczególnym dniu, a właściwe wieczorze (bo pierwsza gwiazdka już się pojawiła) zasiadamy przy wigilijnym stole z rodziną. Razem rozmawiamy, objadamy się, kolędujemy i to właśnie są święta. Niby nic szczególnego, ale właśnie te święta sprawiają, że czujemy pewnego rodzaju magię. Chyba od zawsze Boże Narodzenie kojarzy mi się z chaosem przedświątecznych przygotowań (zapachu pierników, ubierania choinki czy lepienie pierogów) i wszystko to dla jednego ważnego wieczoru. Odświętne ubrania, stół uginający się od tylu pyszności i ludzie, z którymi czasem nie mamy wiele do czynienia bo gdzieś nasze drogi się rozchodzą. A jednak wszyscy zasiadamy do wspólnego stołu, zapominamy o wszystkich codziennych troskach i cieszymy się, że znów jesteśmy na tej samej drodze. Święta. Choć już nie jestem małą dziewczynką, która wyczekuje pierwszej gwiazdki i szuka prezentów pod choinką a magią była zimowa aura, gwar ludzi i 12 potraw to mimo to z roku na rok czuje większą magię, ale łączenia się ludzi. I chyba dlatego lubię te święta bo z biegiem czasu stół trzeba wydłużać:) Życzę i Kuźnii (jak i każdemu z osobna) wydłużania stołu, powiększania grona amatorów, których mottem będzie „z miłości do fotografii” i więcej aktualności na stronie, żebym mogła powzdychać do ekranu jak dobrze Wam idzie i jak bardzo bym chciała działać z Wami:)
Życzy
Paulina Bojnowska
I ja się do tych życzeń przyłączam… Wesołych Świąt (MU)