Czwartek 2 październik 2025 r. Drugi wernisaż, specjalnie dla Kuźni Światła (nie mogliśmy być na oficjalnym), wystawy „Panorama Podkarpacia” Szymona Muszańskiego, fotografa dokumentalnego i artysty wizualnego, który jest nam bliski w sposobie traktowania fotografii, cyt: „Fotografię traktuje jako narzędzie opowiadania historii, ale też budowania empatii i uważności wobec drugiego człowieka.”
Z opisu wystawy możemy przeczytać:
„Panorama Podkarpacia. Widok nie z tej mapy” – to próba uchwycenia krajobrazowego bogactwa województwa podkarpackiego w jednym syntetycznym obrazie. Poprzez realistyczne przedstawienie miejsc oddalonych od siebie o kilkanaście, a nawet kilkadziesiąt kilometrów, powstała nielinearna, nieco nierealistyczna kompozycja – płynnie łącząca różnorodne pejzaże w jedną panoramę. Zabieg ten pozwolił ukazać zarówno kontrasty, jak i wewnętrzną harmonię regionu, tworząc obraz Podkarpacia jako przestrzeni pełnej zróżnicowanego, ale spójnego piękna.
Centralnym punktem wystawy jest panorama o wymiarach 15 metrów długości i 1 metra wysokości, uzupełniona o fotografie wykonane podczas realizacji projektu. Zdjęcia te odsłaniają proces powstawania panoramy i ukazują różnorodność miejsc, które stały się jej elementami(…) Choć w rzeczywistości dzieli je często kilkanaście lub kilkadziesiąt kilometrów, na fotografiach zostały one połączone w jedną spójną kompozycję. W ten sposób powstała nierealistyczna, ale znaczeniowo prawdziwa panorama Podkarpacia – regionu pełnego kontrastów, harmonii i zaskakujących sąsiedztw.”
Ciekawe doświadczenie fotograficzne, ukazujące nam nowe oblicze fotografii i sposób jej pokazania. Wernisażowi towarzyszyły liczne pytania o wystawę, rozmowy o fotografii, sztuce i zdjęciach.
Jako bonus do wystawy mieliśmy okazję oglądnąć film dokumentalny „Transpolonia” (Odnalezione rolki filmu repatrianta ze Lwowa stanowią testament pamięci najcenniejszych dla niego miejsc, które zmuszony był opuścić – w tym Lwów, cmentarz Orląt, Łyczakowski, miejsca pamięci narodowej oraz dokumentację pozostałości lwowskiego getta. Utwory Chopina przenikają obraz spajając opowieść o przeszłości na płaszczyźnie wizualnej i dźwiękowej.)
